10 تیر 1402
کعبه ی دل
تا از دیار هستی در نیستی خزیدیم
از هر چه غیر دلبر، از جان و دل بُریدیم
با کاروان بگویید: از راه کعبه برگرد!
ما یار را به مستی بیرونِ خانه دیدیم
«لَبّیکْ» از چه گویید؟ ای رهروان غافل!
لَبیّکْ او به خلوت، از جامِ می شنیدیم
تا چند در حجابید، ای صوفیانِ محجوب!
ما پردهی خودی را در نیستی دریدیم
ای پرده دار کعبه! بردار پرده از پیش
کز روی کعبهی دل ما پرده را کشیدیم
ساقی! بریز باده در ساغر حریفان
ما طعمِ بادهی عشق، از دست او چشیدیم.
#امام_خمینی
#انیس_محمدی